ای کاش آدمها میدانستند

کاش آدمها می دانستند که در هر دیدار یک تکه از یکدیگر راباخود می برند ،عده ای فقط غم هایشان رابه ما می دهند وچقدر اندک هستند آدمهای سخاوتمندی که وقتی به خانه برمی گردی می بینی تکه های شادیشان رادر مشت های تو جاگذاشته اند ،هیچوقت نگذارید کسی از پیش شما برود مگر آنکه امیدوارتر وشادتر از زمانی باشد که پیش شما آمده بود